Meghe Dhaka Tara (1960)- Bengali

by Karundhel Rajesh ,  March 13, 2010   world cinema

---

பெண்களைப் பற்றிய நமது பொதுவான கருத்து என்ன? அவர்களை நாம் எந்தக் கண்ணோட்டத்தில் பார்க்கிறோம்? பெண்களைப் பற்றிய நமது பார்வை, சமீபத்திய காலங்களில் தான் சற்றே மாறத் தொடங்கியுள்ளது. எத்தனையோ பெண்கள் தங்களது குடும்பத்துக்காக உழைத்து உழைத்துத் தேய்ந்துபோவதை நாம் பார்க்கிறோம். சாலையில் நடந்துசெல்லும்போதே, நம்மைக் கடந்து செல்லும் இப்படிப்பட்ட பெண்களை மிகச் சுலபமாக அடையாளம் கண்டு கொள்ளலாம். தங்களது சந்தோஷத்தைத் தொலைத்து நிற்கும் இந்தப் பெண்களைப் பற்றி நாம் என்றாவது யோசித்திருப்போமா? அவர்கள் வாழ விரும்பிய உலகத்தை அவர்கள் அடைந்திருப்பார்களா என்ற கேள்வி, கேள்விக்குறியாகவே இருக்கிறது.

ரித்விக் கட்டக். வங்காளத்தில் பிறந்த ஒரு திரைப்பட மேதை. தமிழகமும் இன்னபிற மாநிலங்களும், பத்தி பத்தியாக எதுகை மோனை நிரம்பிய அலங்கார வசனங்கள் அடங்கிய செயற்கையான திரைப்படங்களை எடுத்துத் தள்ளிக்கொண்டிருந்த அறுபதுகளில், பல அருமையான திரைப்படங்களை இயக்கியவர். ஒருவகையில் சொல்லப்போனால், சத்யஜித் ரேக்கு முன்னரே, ரியலிசத் திரைப்படங்களை எடுக்கத் துவங்கியவர். ஆயினும், இவரது புரட்சிகர மனநிலையினால், திரையுலகத்திலிருந்து ஒதுக்கப்பட்டவர். இவரது முதல் திரைப்படமான ‘நாகரிக்’, 1952விலேயே எடுத்துமுடிக்கப்பட்டது. ரேயின் பதேர் பாஞ்சாலியோ, 1955ல் தான் வெளியிடப்பட்டது. ஆனால், 1952ல் எடுத்து முடிக்கப்பட்ட நாகரிக், கட்டக் இறந்த பின்னரே வெளியிடப்பட்டது (1976). மட்டுமல்லாது, ரேயின் படங்கள் அடைந்த வெற்றி, இவருக்கு அமையவில்லை. எனவே, ஒரு காலகட்டத்தில், படமெடுப்பதை நிறுத்திக்கொண்டு, புனேவின் திரைப்படக் கல்லூரியில் விரிவுரைகள் வழங்கத் தொடங்கினார். இருப்பினும், திரைப்படங்கள் மேல் கொண்ட காதலால், மேலும் இரண்டு அருமையான படங்களை வழங்கிவிட்டு, தனது ஐம்பதாவது வயதில், நோய்வாய்ப்பட்டு, இறந்தார். இப்படியாக, ஒரு திரைப்படமேதையாகக் கொண்டாடப்பட்டிருக்க வேண்டிய ஒரு மனிதன், கேட்பாரற்று மாண்டுபோனான்.

ஆனால், அவரது மாணவரான ஜான் ஆப்ரஹாமினால் கட்டக்கின் புகழ் மெல்ல மெல்லப் பரவத் துவங்கியது. இன்று, உலக அளவில் ஒரு மிக முக்கியமான திரை ஆளுமையாக மதிக்கப்படுபவர் ரித்விக் கட்டக்.

இவர் எடுத்த ஒரு ட்ரையாலஜியின் முதல் படமே இந்த ‘மேகே தக்க தாரா’. மேகங்களினால் சூழப்பட்டிருக்கும் நட்சத்திரம் என்று பொருள். இதன் அடுத்த இரண்டு படங்கள்: கோமல் கந்தார் மற்றும் சுபர்ணரேகா (விமர்சனம் வெகு விரைவில்).

இப்படத்தைப் பற்றி நமது சாரு, தனது ‘சினிமா: அலைந்து திரிபவனின் அழகியல்’ புத்தகத்தில் விரிவாக எழுதியிருக்கிறார். உலக சினிமாவில் செழியனும்.

படத்தின் கதையைப் படிக்கப் படிக்க உங்களுக்கு இக்கதை வெகுவாகப் பரிச்சயமுள்ள கதையாகத் தோன்றினால் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை. ஏனெனில், இங்குள்ள ‘இயக்குநர் சிகரம்’ (!!!??) பாலசந்தர், இப்படத்தை ஈயடிச்சாங்காப்பி அடித்து, ‘அவள் ஒரு தொடர்கதை’ என்ற படத்தை ஏற்கெனவே எடுத்தாயிற்று. இப்படத்தைப் பார்க்க நேர்ந்தபோது, அதிர்ந்து போனேன். ஒரு அழகான உலகப் படத்தைக் காப்பி அடிப்பது அப்போதே ஆரம்பித்துவிட்டது போலும். அவர் ஆரம்பித்து வைத்ததை, அவரது சிஷ்யர்கள் பலரும் தொடர்ந்துகொண்டிருக்கின்றனர்.

நீதா, அழகிய உள்ளம் படைத்த ஒரு பெண். மிகவும் ஏழைக்குடும்பத்தில், தந்தை ஆசிரியராக இருக்க, அண்ணன் எந்த வேலையும் செய்யாமல், பாடகனாவதற்கு முயன்றுகொண்டிருக்க, தம்பியும் தங்கையும் கலூரியில் படித்துக் கொண்டிருக்க, குடும்பத்தைத் தனது சம்பளத்தால் காப்பாற்றிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு பெண். அவள், வீட்டிற்கு வரும் வழியில், அவளது செருப்பு அறுந்துவிடுகிறது. அதை சரி செய்ய அவளிடம் பணமில்லை. ஒரு பின்னை எடுத்து, செருப்பைச் சரி செய்துகொள்கிறாள். இதனை அவளது அண்ணன் பார்க்கிறான். அவனுக்குத் தங்கையின் மீது கொள்ளைப்பாசம். என்றாவது ஒரு நாள், தான் ஒரு பெரிய பாடகனாகி, தங்கையை நன்றாகப் பார்த்துக் கொள்வது அவனது லட்சியம்.

வீட்டிற்கு வரும் நீதாவை, தம்பி தங்கை இருவரும் நச்சரித்து, அவளிடம் இருக்கும் எல்லாப்பணத்தையும் வாங்கிக்கொண்டுவிடுகின்றனர்.

ஒரு நாள், நீதாவின் தந்தை காலை முறித்துக் கொண்டு விட, குடும்பப் பாரத்தின் அத்தனை சுமையும் நீதாவின் தலை மேல் விழுகிறது. இதன் காரணமாக, நீதாவால், அவலது காதலனான சனத்தை அடிக்கடி பார்த்துப் பேச முடிவதில்லை. ஒரு நாள், சனத் நீதாவின் தங்கையிடம் ஆற்றங்கரையில் நெருக்கமாகப் பேசிக்கொண்டிருப்பதை நீதா பார்த்து விட்டு, மனமுடைந்து போகிறாள். அவளது தாயாரோ, நீதா சனத்தை மணந்துகொண்டுவிட்டால், குடும்பத்துக்கு வரும் பணம் நின்றுவிடும் என்று யோசித்து, சனத்தை நீதாவின் தங்கைக்கே மணம் செய்துகொடுத்து விடுகிறாள்.

நீதாவின் தம்பியும் வீட்டை விட்டு வெளியேறி, ஒரு வேலைக்குச் சேர்ந்துவிடுகிறான். நீதாவின் அண்ணனும், பாம்பேயில் ஒரு இசைப்பள்ளியில் ஆசிரியர் வேலை கிடைப்பதால், அங்கு சென்று விடுகிறான். நீதாவையும் தன்னுடன் வந்துவிடும்படி இறைஞ்சுகிறான். ஆனால் தந்தையையும் தாயையும் விட்டுவிட்டு வரமுடியாது என்று நீதா மறுத்துவிடுகிறாள்.

காலம் செல்லச் செல்ல, எந்தத் துணையும் இல்லாததால், நீதா ஒரு இயந்திரமாக மாறிவிடுகிறாள். அவளது தங்கை கர்ப்பம் அடைந்து, வீட்டிற்கு வருகிறாள். தம்பியின் கை ஒரு விபத்தில் அரைபட்டு, அவனும் வீட்டிற்கு வந்துவிட, இப்பொழுது அனைவருக்காகவும் சம்பாதித்துப்போடும் ஒரு மெஷினாக மாறுகிறாள் நீதா.

சில நாட்களில், அவளது அண்ணன் ஊர் திரும்புகிறான். ஒரு பெரிய பாடகனாகிவிட்ட அவன், தனது தங்கையைப் பார்ப்பதற்கே அங்கு வருகிறான். வீட்டிற்கு வரும் அவன், தங்கையின் நிலையைப் பார்த்து திடுக்கிடுகிறான். நடைப்பிணமாகிவிட்ட நீதா, எவரையும் கவனிக்காமல், ஒரு அறையில் அடைந்து கிடக்கிறாள். அவளுக்கு முற்றிய காசநோய் வேறு. எவரும் அவளைக் கவனிப்பதில்லை.

அன்று இரவு நீதாவைத் தேடி வரும் அவளது தந்தை, நீதாவின் தங்கையின் குழந்தைக்கு அவளது அறையை ஒதுக்குவதாக அவளது தாயும் தங்கையும் முடிவெடுத்திருப்பதாகவும், அவளை வீட்டை விட்டுத் துரத்துவதற்குள், அவளாகவே எங்காவது ஓடிவிட்டால் பிழைத்துக் கொள்ளலாம் என்றும் கூறி, இயலாமையோடு அவளை வெளியே ஓடச் சொல்கிறார். இயந்திரம் போல் வெளியே வரும் நீதா, கால் போன போக்கில், கொட்டும் மழையில் ஓடத்துவங்குகிறாள். சத்தம் கேட்டு வெளியே வரும் அண்ணன், அவளை அரவணைத்து, உள்ளே அழைத்துச் செல்கிறான்.

மறுநாள், அவளை நைனிடாலில் உள்ள ஒரு மருத்துவமனைக்குக் கூட்டிச் சென்று சேர்க்கிறான். நீதா மெதுவே குணமடைந்து வருகிறாள். அப்பொழுது, பல வருடங்களுக்கு முன், தனது அண்ணனிடம், அவன் பெரிய பாடகனாகும்போது, தன்னை நைனிடாலுக்குக் கூட்டிச் செல்லும்படிக் கேட்டதை நினைவுகூரும் நீதா, அவனுக்கு நன்றி சொல்கிறாள். திடீரென்று நீதாவின் கதறல், மலையெங்கும் எதிரொலிக்கிறது. இவ்வளவு நாள் அடக்கி வைத்திருந்த அத்தனை சோகங்களையும் அந்த அலறல் வெளிக்கொணர்கிறது. தான் ஏன் இப்படி ஒரு வாழ்க்கைக்குத் தள்ளப்பட்டுவிட்டதாக அவள் கதறுகிறாள். விடை சொல்ல இயலாத அண்னனின் கண்ணிலிருந்து கண்ணீர்த்துளிகள்.

சில நாட்கள் கழித்து, அண்ணன் நடந்து சென்றுகொண்டிருக்கிறான். அப்போது, ஒரு பெண்ணின் செறுப்பு அறுந்துவிடுவதையும், அவள் ஒரு பின்னின் துணை கொண்டு அதனைச் சரி செய்துகொள்வதையும் காண்கிறான். அப்பெண், இவன் அதனைக் கண்டுவிட்டதால், ஒரு சங்கடமான சிரிப்பை உதிர்த்துவிட்டு, வேகமாகச் சென்றுவிடுகிறாள்.

தன் தங்கையின் நினைவு மனதில் பீறிக்கொண்டு எழுவதைத் தடுக்க முடியாத அண்ணன், முகத்தை மூடிக்கொண்டு, அழத்துவங்குகிறான். படம் முடிகிறது.

ஒரு சராசரி இந்தியப் பெண்ணின் வாழ்க்கையை நமது முகத்தில் அறைவதைப் போல் சொல்லும் இப்படம், ரித்விக் கட்டக்கின் மாஸ்டர்பீஸ்களில் ஒன்று. இப்படம் வெளிவந்த காலகட்டத்தை சற்று எண்ணிப்பாருங்கள். இந்தியாவில் இப்படி ஒரு படம், 1960ல் வெளிவந்திருப்பது, குறிப்பிடத்தகுந்த ஒன்றாகும். அருமையான நடிப்பும், சிறந்த திரைக்கதையும் இப்படத்தின் விஷேஷங்கள். இப்படத்தில் ஒரு டூயட் கூட இல்லை. இடம்பெறும் ஓரிரண்டு பாடல்களும் பின்னணியில் ஒலிப்பவையே.

நமது குடும்பத்திலேயே கூட இப்படி ஒரு பெண் இருந்திருக்கக்கூடும். நம்மைச் சுற்றிய சமுதாயத்தில், எத்தனையோ நீதாக்கள் வாழ்கின்றனர். இவர்களுக்கெல்லாம், எது தான் விடிவு? மனதைக் கிழிக்கும் துயர உண்மை இது

பி.கு – எவ்வளவு தேடியும் இதன் ட்ரைலர் கிடைக்கவில்லை. எனவே, படத்தை டவுன்லோட் செய்து பார்த்துக்கொள்ளவும்.